De schaapsherder ontmoeten

Voor 2019 zijn we in gesprek met de gemeente om de schaapsherder weer op de hei te krijgen.

Afgelopen jaar (2018) liep de schaapsherder met zijn border-collie en kudde Triskel-Bree Drentse heideschapen op de Krachtighuizerheide en de heide de Grote Ark.

Tijdens het wandelen of de fietstocht kun je op de Krachtighuizerheide en de Grote en Kleine Ark in het Speulder- en Sprielderbos de schaapsherder met zijn kudde schapen ontmoeten.

Vanwege de warmte was de herder genoodzaakt eerder te stoppen. Volgend jaar komt er waarschijnlijk een vervolg van de herder en zijn kudde. Via zijn facebook of website kun je op de hoogte blijven.

Triskel-Bree, Drents Heideschaap

Het Drents heideschaap is het oudste schapenras van het vaste land van West-Europa. Vanaf ong. 4000 v. Chr. komt het in Drenthe voor; waarschijnlijk is het met de emigranten meegekomen vanuit Frankrijk. Het Drents Heideschaap is hiermee ket laatste overblijfsel van een schapenhouderij zoals deze hier zo’n 6000 jaar geleden al plaatsvond. Het Drents heideschaap is, in tegenstelling tot de meest veredelde schapenrassen, in staat te leven op schrale heidegronden. In vorige eeuwen hebben heideschapen een belangrijke bijdrage geleverd aan de verbetering van landbouwgronden. Overdag zwierf de kudde onder leiding van de herder en zijn honden over de hei. ’s Nachts werden de schapen in de schaapskooi opgesloten. De in de kooi verzamelde mest werd vermengd met heideplaggen en hiermee het es (akkerland) bemest. Zonder schapenmest was akkerbouw in die tijd praktisch onmogelijk.

Toen de kunstmest zijn intrede deed, werd schapenmest overbodig. Heidevelden werden ontgonnen en de heideschapen waren niet meer nodig. Omdat een heideschaap verder weinig productief is, viel hiermee de economische basis weg. Hierdoor zijn de Drentse heideschapen van het oude type vrijwel verdwenen.

Een functie die het Drents heideschaap altijd al had, is bewaard gebleven, namelijk het in stand houden van de resterende heidegebieden. Wanneer een heidegebied niet wordt begraasd, veranderd het uiteindelijk in een grasvlakte en/of bos. Om deze reden laat men vaak, al dan niet als kudde, heideschapen op deze gebieden grazen. Veel van deze kuddes worden dan ook met gemeenschapsgelden in stand gehouden. Naast deze schaapskuddes worden er ook veel Drents heideschapen door particulieren gehouden. Zonder de inzet van deze fokkers is instandhouding van het Drents Heideschaap (oud type) bijna een onmogelijke opgave. Het aantal Drents Heideschapen in Nederland is moeilijk in te schatten. Zeker is het dat dit ras tot een der zeldzaamste rassen van Nederland behoort.